- урам
- I сущ.; в разн. знач.
у́лица || у́личный
үзәк урам — гла́вная у́лица
урам аркылы чыгу — перейти́ че́рез у́лицу
бөтен урамны аякка бастыру — подня́ть всю у́лицу на́ ноги
урам тәэсире — (дурное) влия́ние у́лицы
- урам башыурам коесы — у́личный коло́дец
- урам буе
- урам буена
- урам ишеге
- урам саен
- урам ташы
- урам тыкрыгы
- урам үләне
- урам чаты••урам авыз — спле́тник, болту́н
урам баласы (малае) — у́личный (невоспи́танный) мальчи́шка
урам кызы — у́личная де́вка, проститу́тка
урам себеркесе (тастымалы) — шлю́ха
урам хәбәре — у́личные спле́тни
- урам сүзеурамда (урам уртасында) калу — оказа́ться (очути́ться) на у́лице
- урам теле
- урам телендә
- урам тутырып
- урам уртасында калдыру
- урам эте
- урамга чыгарып ташлау II сущ.; редкомото́к, вито́ктимерчыбык урамы — мото́к про́волоки
спираль урамы — вито́к спира́ли
бер урам җеп — мото́к ни́ток
Татарско-русский словарь, 56000 слов, 7400 фразеологических выражений. - Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова. 2007.